மனம் மயக்கும் மூணாறு - 3
Friday, April 18, 2014
Posted by கார்த்திக் சரவணன்
முந்தைய பகுதிகளைப் படித்திராதவர்கள் படித்துவிட்டு வரவும்
டாப் ஸ்டேஷனிலிருந்து கீழே இறங்கியதும் முதலில் வரும் இடம் குண்டலா டேம். பிரதான சாலையிலிருந்து திரும்பி சுமார் அரை கிலோமீட்டர் உட்புறம் செல்லவேண்டும். உள்ளே நுழைவதற்கு காருக்கும் பார்க்கிங் கட்டணம் செலுத்தவேண்டும். உள்ளே சென்றதும் நம்மை வரவேற்கக் காத்திருக்கிறது பெரும் கூட்டம்.
போட்டிங் செல்வதற்கு டிக்கட் வாங்கலாம் என்றால் அங்கே டிக்கட் கவுண்டரில் டிக்கட் கொடுக்க மறுக்கிறார்கள். ஏன் என்று கேட்டால் போய்ப் பாருங்க எவ்வளவு கூட்டம் நிக்குது என்கிறார்கள்.
காத்திருக்கும் கூட்டம் |
நாங்கள் போட்டிங் செல்வதென்றால் குறைந்தது இரண்டு மணி நேரமாவது காத்திருக்க வேண்டும். இரண்டு மணி நேரத்தை சும்மா நின்று வீணடிக்க விரும்பவில்லை. எனவே, கொஞ்ச நேரம் சிலுசிலுவென்ற காற்றுடன் இயற்கை அழகை ரசித்துவிட்டு கிளம்பினோம்.
கீழே இறங்கும் வழியில் Echo Point என்ற இடம் இருப்பதாக டிரைவர் சொல்ல, இறங்கிப் பார்த்துவிடுவோம் என்றோம். வழியெங்கும் தேயிலைத் தோட்டங்கள், தேயிலைத் தோட்டங்கள், தேயிலைத் தோட்டங்கள் மட்டுமே. சாலையின் இருபுறமும் பச்சைப் பசேலென்று கண்ணுக்கு குளிர்ச்சியாக இருக்கின்றன. "தோட்டத்துக்கு உள்ள போய்ப் பாக்கலாம்" என்று நண்பர் ஒருவர் சொல்ல, காரை ஓரமாக நிறுத்திவிட்டு இறங்கினோம்.
ஆங்காங்கே கல் தூண்கள் அமைத்து இரும்பினால் வேலி அமைத்திருந்தார்கள். வேலி பிரிக்கப்பட்ட ஒரு இடத்தின் வழியாக தோட்டத்தின் மேல் ஏறினோம். செடிகளுக்கு நடுவே ஒரே ஒரு கால் மட்டும் நுழையும் அளவுக்கே இடம் இருந்தது. மேலிருந்து பார்க்கையில் இடைவெளியே இல்லாதது போலத் தோற்றமளித்தது தோட்டம். ஆனால் உள்ளே செடியின் அடிப்பகுதி தடிமானாக அதே சமயம் குறுகலாக இருந்ததால் அடிப்பகுதியில் நிறைய இடம் இருந்தது. பாம்பு எதுவும் நம்மைப் பதம் பார்த்துவிடுமோ என்ற அச்சத்திலேயே காலெடுத்து வைத்தோம்.
Echo Point என்ற இடம் கடைகளால் சூழப்பட்டிருந்தது. அங்கு ஏலக்காய் டீ, ஹோம் மேட் சாக்லேட்கள், மூலிகைகள், அலங்காரப் பொருட்கள் என விற்பனை கன ஜோராக நடந்துகொண்டிருந்தது. பெரிய ஏரி ஒன்றில் சிறு சிறு படகுகளில் சுற்றிவந்துகொண்டிருந்தார்கள். கூட்டமும் அதிகமாக இருந்தது.
அடுத்து நாங்கள் சென்றது மலர்த்தோட்டம். சொல்வதற்கு அதிகம் எதுவும் இல்லையென்றாலும் படங்கள் உங்களுக்காக.
விடுதிக்குத் திரும்பியபோது மாலை ஐந்து மணி ஆகியிருந்தது. காலை சரவண பவன் ஹோட்டலில் சாப்பிட்டது மட்டுமே. இடையிடையே காபி டீ ஸ்நாக்ஸ் மட்டுமே சாப்பிடிருந்ததால் பசி வயிற்றைக் கிள்ளியது. ஏதாவது சாப்பிட்டு வரலாம் என்று முடிவு செய்து புறப்பட்டோம்.
தொடரும்.
This entry was posted by school paiyan, and is filed under
அனுபவம்,
பயணக்கட்டுரை,
மூணாறு
.You can leave a response, or trackback from your own site.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ungal payana katturai rompa nalla iruku sir. iruthiyaka unga selavu evvalvu achum sollidungalen (car) selavu ellam suthi parka:-)
ReplyDeleteவருகைக்கும் கருத்துக்கும் மிக்க நன்றி மகேஷ், கண்டிப்பாக கடைசி பகுதியில் பதிவிடுகிறேன்.....
Deleteஅழகு மலர்த்தோட்டம் ரசிக்கவைத்தது..!
ReplyDeleteவருகைக்கும் கருத்துக்கும் மிக்க நன்றி அம்மா....
Deleteஅழகான மலர்கள்... தோட்டத்தில் பலத்த யோசனை...?!
ReplyDeleteஹா ஹா, அது போட்டோவுக்கு போஸ் கொடுக்கிறேன்...
Deleteஅப்போ கடைசி வரைக்கும் போட்டிங் போகல அப்டி தான :-)
ReplyDeleteபடங்கலாலேயே பதிவ நிரப்பிடீங்க ;-)
ஆமா இஸ்கூல் அதென்ன இங்க கூட ஸ்கூல் பையன் மேரி இன் பண்ணி போஸ் கொடுகுரீங்கோ
இன் பண்ணி மட்டுமா,...? வாத்தியாரைப் பார்த்த ஸ்டூடண்ட் மாதிரி கையக் கட்டிக்கிட்டு என்னா பணிவா போஸ் குட்த்திருக்குது புள்ள...!
Deleteஊட்டி, கொடைக்கானலிகிடைத்த வாய்ப்பு இங்கே கிடைக்கவில்லை.... அவ்வளவு அடக்கமாவா இருக்கேன்?
Deleteமலர்களைப் பற்றி நீ எதுவும் சொல்ல வேண்டாம் ஸ்.பை. படங்களே சொல்லி உணர்த்தி விட்டன அழகை. போட்டிங் போறதுக்காக லாங் கியூ மூணாறுல மட்டுமில்ல... ஊட்டி மாதிரி எல்லா சுற்றுலாத் தலங்கள்லயும் இதே நிலைமைதான். அதுக்குப் போகாம போறவங்களைப் பார்த்து ரசிக்கறதே உத்தமம்.
ReplyDeleteஹா ஹா, நீங்க சொன்ன மாதிரித்தான் எழுதணும்னு நினைச்சிருந்தேன் வாத்தியாரே... கடைசில கைவிட்டுட்டேன்...
Deleteஅழகான மலர்களுடன்,அருமையான பயணப் பகிர்வு.இப்படியான இடங்களுக்கு சென்றால் பசி எடுக்காது.மீண்டு வருகையில் தான் அகோரமாகப் பசி எடுக்கும்.சாப்புட்டு வாங்க,காத்திருக்கோம்!
ReplyDeleteஹா ஹா ஆமா சார். பயங்கரமான பசி தான்.
Deleteவாசித்தேன். மிக நன்று.
ReplyDeleteஇதே தேயிலைத் தோட்டத்தில்17 வருடங்கள் இலங்கையில் வாழ்ந்தேன்.
கணவரின் பணி அங்கு ஓரு பிரிவின் பொறுப்பாளராக வேலை புரிந்தார்.
இனிய வாழ்த்து.
வேதா. இலங்காதிலகம்.
பதினேழு வருடங்கள் இதே இயற்கை அழகுடன் வாழ்ந்திருக்கிறீர்களா? நல்லது. வாழ்த்துக்கு மிக்க நன்றி மேடம்..
Deleteபெருந் திரளாக மக்கள் வந்து மனம் மகிழும் இடம் என்பதைத் தங்களின்
ReplyDeleteபகிர்வின் மூலம் உணர்ந்தேன் சகோதரா நீங்களும் போட்டிங் போயிருந்தால்
இன்னும் மகிழ்வாக இருந்திருக்கும் அல்லவா ?..இயற்கை எழில் கொஞ்சும் வண்ண மலர்ச் சோலையும் அழகாய்த் தான் உள்ளது ! மொத்தத்தில் மூனாறு பயண அனுபவம் எங்களையும் இவ்விடங்களைக் கண்டு ரசிக்கும்படி செய்தது தங்களின் பகிர்வினால் .வாழ்த்துக்கள் சகோதரா மேலும் தொடரட்டும் .
போட்டிங் போயிருக்கலாம் தான். ஆனால் அன்றைய தினம் அதிலேயே முடிந்திருக்கும். வேறு எந்த இடங்களையும் காண முடிந்திருக்காது. வருகைக்கும் கருத்துக்கும் வாழ்த்துக்கும் மிக்க நன்றி சகோதரி.
Deleteநான் இருமுறை சென்ற இடம் தான் தங்கள் பயணக்கட்டுரையால் மூன்றாம் முறை சென்றதைப்போல் உணர்வு,பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள் :)
ReplyDeleteவருகைக்கும் கருத்துக்கும் மிக்க நன்றி சகோ....
Deleteமலரின் புகைப்படங்கள் அருமை..
ReplyDeleteமிக்க நன்றி தினேஷ்...
Deleteநன்றாக பயணம் போய் கொண்டிருக்கிறது.
ReplyDeleteடூர் தானே போனீங்க, இன்டர்வியூக்கு எல்லாம் போகல இல்லை???
ஹா ஹா.. குளிருக்காக முழுக்கை சட்டை அணிந்திருந்தேன்.
Deleteமனதுக்கு இதம் தரும் காட்சிகள்!
ReplyDeleteஅருமை
வருகைக்கும் கருத்துக்கும் மிக்க நன்றி ஐயா...
Deleteபடங்கள் யாவும் அருமை....ஆமா அங்கே பாக்கியராஜ் மாதிரி யாரோ போஸ் குடுத்தாப்புல இருக்கே ? எங்கேயோ பார்த்த மாதிரி நினைவு ஹா ஹா ஹா ஹா..
ReplyDeleteஹா ஹா.. யாரு யாரு யாரு.... அண்ணே!
Deleteகோனார் தமிழ் உரை மாதிரி மூனாறு பயண உரையா படங்கள் இருக்கு
ReplyDeleteஅட ஆமா சார், நிறைய படங்கள் இருக்கு, ஆனால் அதையெல்லாம் பகிர நூறு பதிவாவது எழுதணும்.
Deleteமூணாறு பயண அனுபவங்களும் படங்களும் சிறப்பு! நன்றி!
ReplyDeleteவருகைக்கும் கருத்துக்கும் மிக்க நன்றி சுரேஷ் அண்ணா..
Deleteபடங்கள் அருமை நண்பா!
ReplyDeleteநன்றி நண்பா....
Deleteபடங்கள் அருமை ஸ்.பை..... மூணாறு போகத் தூண்டுகிறது... :)
ReplyDeleteபோயிட்டு வாங்க அண்ணா, நல்ல இடம் தான்..
DeleteNaduvula konjam pakkathai... sorry bussai kanom...bussum adhanullae studuentssum namma herovum
ReplyDelete.....